Zojuist een gesprek gehad tijdens mijn inloopspreekuur. Een mijnheer die niets begrijpt van wat er in zijn testament staat.
Ik ben er iedere keer weer verbaasd over. Niet over het feit dat mijn klanten het niet snappen, maar dat er geen maatregelen worden getroffen om dit te veranderen.
Als het aan mij ligt gaat de manier van adviseren over testamenten drastisch veranderen. Met alle aandacht en dus tijd voor de gesprekken die gevoerd moeten worden om het testament persoonlijk te maken en om zodoende “gedoe” achteraf te voorkomen.
En daarnaast een schriftelijke uitwerking van wat er nu precies gebeurt na een overlijden, op emotioneel, financieel/fiscaal en juridisch gebied. Hoeveel erfbelasting moet er dan betaald worden? Pas wanneer we dat weten kunnen we beoordelen of er maatregelen moeten worden getroffen. Bijvoorbeeld met betrekking tot die hoge eigen zorgbijdrage, waardoor het eigen huis moet worden “opgegeten”. Is dat wel zo? Dat weten we alleen als we het uitrekenen. En pas wanneer we dit weten kunnen we besluiten of er aanvullend geschonken moet worden. En op welke manier dat dat het beste kan. Bovendien vormt een dergelijk advies de basis voor de verdere beslissingen over het vermogen.
En als die basis is gelegd en stabiel is, pas dan kan er op gebouwd worden!